KÖR ARİF

Samsun un tanınmış emekli iş adamlarından sn Mustafa(Bayram) Eğribel in ofisinde ,eski Kavak Belediyesi başkanı emekli işadamı sn Bahri Rendeci ile birlikte yaptığımız sohbet esnasında; sn Bahri bey geçmiş anılardan bahsederken,kör Arifi i anlattı....Bu yazı ona ait gerçek bir hikaye...

Kör Arif, askeriye aracından bozma dodge marka ,arkası branda ile kapalı kamyoneti ile ,kilisenin yanında konuşlanarak ,köylere taşıma işi yaparmış. Cüsseli yürekli ve çevresinde sevilen ,saygı duyulan biraz da kendisinden çekinilen bir kabadayı imiş...Ceketinin için de o yıllar da tüm kabadayılar gibi kama tabir edilen ucu sivri bıçak taşırmış....Tabiki zaman zaman onu tanımayan ve haksız yere takılan kişilere karşı vukuatları olmuş...Gaddar görüntüsüne rağmen bir o kadar da alicenapmış...Köylüler in parası yeterli olmasa da ,önerdiği ücrete yüklerini taşır ,hatta bazen ücret almadan da taşıdığı anlatılırmış...O yüzden belki o yıllarda köylere gidecek minibüsler olmadığından , özel yükleri olduğunda kör arif e giderlermiş...

Olay 50 li yıllarda geçmiş..O yıllarda ambulanslar köylere kadar gidemiyormuş...Tedavi olmak için Samsun a getirilen hasta ölünce ,köyüne götürmek için ,cenaze sahipleri kör Arif i bulmuşlar.Kör arif cenaze sahiplerinin vereceği parayı kabul etmiş ve yola çıkmışlar....Kavağın bir köyüne götürülecekmiş cenaze...Cenaze sahipleri kendi aralarında ,kör Arife de işittirerek , “öglen namazına cenazeyi inşallah yetiştiririz” diyorlarmış ama bir yandan da kör Ariften çekindikleri için,direkt olarak söyleyemiyorlarmış..O devirlerde dere üzerinde köprü ler yok.. Öğle olmadan derenin içinden yol izi olarak bildikleri bir noktadan gecerek ,derenin karşısına geçmişler.Kör Arif arabayı agacın altına çekmiş...Yaninda getirdiği azığı çıkarmış, cenaze sahiplerine de ikram etmiş...Kör Arifeten çekinen ,cenaze sahipleri bir şey diyememiş...Bu arada Arif yanında getirdiği rakı şisesini açmış ,burada iyi gider diyerek ,içmeye başlamış.Kör Arif bir kadeh içtikten sonra arabasına gitmiş ,dönüşte elinde koca bir divan sazı ile gelmiş..Kör Arif güzel saz çalarmış....Cenaze sahipleri şaşkın ,kendi aralarında konuşmaya başlamışlar ,bir tanesi Arif e dönerek ,”bari ikindiye geç kalmayalım deyince;

kör Arif bir yandan rakısını yudumluyor ,diğer yandan yanık türkü çığırıyorken; onlara dönerek ; ölen insanı kastederek” yaşamı boyunca böyle bir alem yaşamamıştır.Merak etmeyin ikindiye yetiştiririz” demiş....

Sonraki yıllarda İstanbul Karaköyde küçük bir dükkanı olan kardeşinin yanına giderek,orada taşımacılığa başlamış.Rivayet o dur ki: yörede aynı işi yapan bir grup malatyalı önünü keserek, o yörede çalışmaması için tehdit edince ; cebinde taşıdığı kamayı çıkarıp malatyalıları önüne katıp kovalamış, yakaladığını feci şekilde dövmüş ,namı bütün karakoy e yayılmış ,Karaköyde çalışarak mal mülk sahibi olmuş...

Kör Arif e allah rahmet eylesin.Yaşadığı dönemde.gençlerin hayranlığını kazanmış bu insanın hayatından, sadece yaşanmış küçük bir hikayesini anlattık.Yaşamını öğrenme şansımız olsa bir roman olurdu.Kimbilir?