Kılıçdaroğlu CHP'de Kahraman Olmak Yerine

Yazarlar // 3 Ağustos 2023 Perşembe 16:50

Ragıp GÖKER

Bu köşede yazılanları takip edenler, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu'nun Cumhurbaşkanı adayı olmasını ne kadar istediğimi bileceklerdir.

Desteğim, Kılıçdaroğlu'nu seviyorum diye değildi.

Ki;

Kılıçdaroğlu'nun iyi bir insan olduğuna inanırım ama.

Ve fakat.

İyi insan olmak yetmiyor bazen.

Liderlerde iyi insan olmanın yanı sıra farklı özellikleri olması gerektiğini, Kılıçdaroğlu'nun kazanmaya en yakın olduğu seçimi kaybetmesinin ardından öğrenmiş olduk aslında.

Her şeyden önce bir Alevi, Türkiye'de seçim kazanırsa, ülkede çok şeyin değişeceğine inanmıştım.

Şimdi Kılıçdaroğlu'nun çekilip partide değişimi sağlaması isteniyor ya, aslında o seçimi kazansaydı, 500 yıldır süren çarpık bir anlayışın son bulmasını sağlayabilirdi.

Düşünsenize 50 yıl öncesine kadar ABD'de zenciler, beyazların gittiği lokantada yemek yiyemiyor, şehir içi toplu taşıma yapan araçların ön koltuklarına oturamıyordu.

Ne oldu.

Eski camlar bardak oldu, Amerika'da bir zenci ABD'ye Başkan seçildi.

İngiltere, milli takımına zenci futbolcu almıyordu.

Notthingam Foresest'in siyahi oyuncusu Anderson, 1978 yılında milli takıma çağırıldığında yer yerinden oynamıştı.

Günümüzde Premier Lig'deki maçların öncesine ırkçılık protesto ediliyor.

Toplumu değiştirmek ve dönüştürmek için bir hamle yapmak bile yetmiş yani.

Ben de bu türden bir değişim ve dönüşüm umuduyla aday olması gerektiğine inanmıştım.

Aday olmasına oldu ama kazanamadı.

Sanki kazanmak da istemedi gibi.

Vaatlerinin inandırıcı bulunmadı.

Düşünsenize depremzedelere bedava ev vereceğini söyledi ama depremzedeler bu vaadi satın almadı.

Hatay kaybedildi.

Pandemi, ardından deprem felaketi ekonomiyi alt üst etmişti oysa.

Döviz fırlamış.

Akaryakıt fiyatları cep yakar hale gelmiş, bu nedenle iğneden iğliğe her şeye zam gelmişti.

Seçimin kazanılması için her fırsat doğmuştu yani ama kazanamadı.

Şunu kabul edelim, ayağı yere basan tek bir vaat söylemedi.

''Bu seçim kazanılmazsa, hangi seçim kazanılacak?'' diye sordu insanlar haliyle.

Muhalif seçmen hayal kırıklığını dibine kadar yaşadı.

Muhaliflerin umudu tükendi.

Bu durumda yapılması gereken, Çipras'ın Yunanistan'da yaptığı gibi ''Halk beni istemedi, öyleyse benden bu kadar'' demesi gerekirdi.

Demedi.

Koltuğa yapışmış gibi duruyor.

Parti içinde muhalifler kazan kaldırdı haliyle

Değişim istendi yani.

Parti içinde ilk kez''Değişim'' diyen de İstanbul Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu oldu.

İmamoğlu'nu bu tavrı nedeniyle suçlayanlar da oldu ama o seçim kaybının ardından en çok endişelenecekler de haklı olarak belediye başkanlarıdır.

Seçime kalmış şurada 7-8 ay.

İttifaklar olmazsa yerel seçimleri kazanmak da imkansıza yakın bir durum gibi görünüyor.

Özdağ vakasının ardından 6’lı masanın da bundan böyle bir araya gelip ittifak oluşturması da imkansız gibi bir durumken, başta İmamoğlu olmak üzere CHP'de değişim isteyenlere suçlayamıyorum açıkçası.

Kılıçdaroğlu, Türkiye'yi değiştirme şansını kaçırdı.

Bu durumda koltuğundan kalkıp, partisinde değişimi bizzat kendisinin başlatmasını bekledim açıkçası.

Ama o bunu yapmıyor, aksine koltuğa yapışmaya çalışıyor.

Seçim yenilgisinin ardından bunu yapabilmiş olsaydı, o seçim yenilgisi tartışılmayacaktı belki de.

''Türkiye'ye bahar gelecek'' sloganı eşliğinde yürütülen kampanya boyuna seçmenlere kalp işareti yapan Kemal Kılıçdaroğlu, özellikle CHP seçmenin kalbindeki yerini alacak ve hep sevgiyle anılacaktı.

CHP'lilerin kahramanı olabilirdi yani.

Ama inatla o sevgiyi nefrete dönüştürmeye çalışıyor ve ben de bunu anlamakta zorlanıyorum.