Ölüm Fermanı Gibi!

Gündüz saatlerinde konuştuğumuz Davut Aktaş "Yenilirsek felaketimiz olur" demişti.

Davut Aktaş diliyle söylemese de, ne demek istediğini anlamıştım "Düşeriz" demek istiyordu.

'Küme düşmek' nedir.

Sonuçları nasıldır, bunu eniyi biz biliriz.

Ancak, bu düşmek başka düşmelere benzemeyecek bu belli.

Zaten paramız yok.

Bu ölüm fermanımız olur mazallah.

Kuran'da biz canlıların ölümü tadacağını buyuran Tanrı, ölümden sonra da hayatı müjdeliyor aslında ancak, Samsunspor'un ölümü, biz canlıların ölümü gibi olmayacak asla.

Buradan düşen bir daha iflah olmaz.

Tarihimiz, kulüp mezarlığı gibidir.

Çocukluğumuzun, büyüklere kök söktüren Vefa'sını, PTT'sini, İstanbulspor'unu hatırlayan kaç kişi var bilmem ama Sakaryapor ve Kocaelispor, ligler'den düşen takımların hal-i pür melalini en iyi anlatan örnekler aslında.

Maçı sormayın.

Yorum yapmak gelmedi içimden.

Ki, neyine yorum yapayım bu takımın.

Bu lig'in en iyi kalecilerinden olduğuna ianandığım, Furkan'ın yememesi gerektiğini düşündüğüm iki golden sonra, maçın bizim için aslında ilk yarıda bittiğini yazsam, bunun şimdi kime ne faydası olacak.

Defansımız zaten evlere şenlik de, boş kaleye atamayan Murat Gürbüzerol'u eleştirsem ne yazar.

Gazı kaçmış gazoz gibiyiz.

Tadımız, tuzumuz yok.

Dünkü yenilgi ölüm fermanı gibiydi.

Devre arasında takıma takviye yapılacakmış.

Anka kuşu misali küllerimizden yeniden doğarmıyız bilmem ama bunu dilemek son çaremiz şimdilik.