Kilis’e Bombalar Yanlışlıkla Mı Düşüyor

Bir değil, iki değil, üç değil.
Kaç tane olduğunu artık unutuyoruz.
Düştüğü söylenen bombalar gibi orada ölenlerin de sayıları artıyor günden güne.
Kilis’ten bahsediyorum..

XXX

6 Mayıs 2013.

Suriye sınırındaydım.

Türkiye, Suriye iç savaşından kaçanlarla yüz yüze gelmişti.

Hani bugün Samsun İstiklal Caddesi’nde gezerken “Üzerimize gerinerek gelenler” var ya işte onlar.

Hani İstiklal Caddesi’nin yan tarafındaki sokakta kendilerine yer eden, çeşitli işlerde çalışan kahvehaneleri mekân tutan sığınmacılar.

Hani benim, sizin, bizlerin hakkını yiyenler iste…

Hani Türkiye’nin sınır kapısını kevgire çevirenler var ya işte onlar…

İstedikleri zaman Türkiye’ye gelip istedikleri zaman Suriye’ye ellerini kollarını sallayarak geçenler, onlar…

İşte o sınır kapısında, Öncüpınar Sınır Kapısı’nda bir günlük izlenimde bulunmuştum yukarıda verdiğim tarihten bir iki gün önce...

İlgililerle de konuşmuştum.

XXX

“Siirt'te Gümrükten sorumlu Vali Yardımcısı İlker Özcan anlatıyor: "Dün gece burada olsaydınız siz de duyacaktınız. Sınırın karşı tarafından yine top sesleri yükseldi, buradan da rahatlıkla duyuldu."

Kilis'teki Öncüpınar sınır kapısın ve oradaki sığınmacıları görmek istemiştim. Ünlü sinema oyuncusu Angelina Jjolie'nin yaptığı ziyaret kadar tantanalı olmadı benim ziyaretim. Hatta kamptan sorumlu Vali Yardımcısı İlker Özcan dışında orada bulunduğumu anlayan bile olmadı.

Kilis'in Öncüpınar sınır kapısında bir konteynır kent kurulmuştu.

Bu sayı artar mı? Buradaki izlenimlerime göre geçici sığınmacıların sayısı 200 binde kalacağa benzemiyor, bu sayı her geçen gün artacak sanırım. Çünkü artık bu, bölgede yeni bir gelir kapısı olmuş durumda. Bu gelir kapısını kendisine rant olarak döndürmek isteyenler de çıkacak yakın zamanda…”

Orada, yani Kilis’te üç katlı bir binanın çeşitli yardım gurupları tarafından hastaneye döndürüldüğünü, o hastane benzetmesi binada ve çevresinde yabancıların ellerinde silahlarla dolaştığını görmüştüm.

Bundan yaklaşık bin gün önce kevgire dönen o sınırdan gelenleri görmüş birisi olarak şunu söyleyeyim.

Türkiye, yani benim ülkem, yani benim ülkemin insanları en büyük terörün baskısı altında.

Evet, bunun adı terördür.

Sığınmacılara kucak açma değildir.

Sığınmacı gelir, kendisine gösterilen yerde kalır.

Bunlar öyle mi?

Senin benim gibi dolaşıyorlar Türkiye’nin her tarafında…

Şimdilerde Avrupa “Aman bize gelmesinler Türkiye’de kalsınlar” diyerek rüşvet bile veriyorlar.

Böyle giderse önlem alınmazsa, o sınır kevgir olmaya devam ederse Türkiye’nin başına çok büyük bir iş açılacak.

Terör de durmayacak.

Çünkü teröristin kim olduğu ve nerede yuvalandığı belli bile olmayacak.

Demedi demeyin sakın…

XXX

Üç yıla yakın süre önce demiştim.
Şimdi görüyorsunuz değil mi, geldik dediğim o noktaya.
Kilis’e bomba düşüyormuş.
Bu bombalar yollarını mı şaşırmışlar.
Nereden atılıyorlar?
Nereye gidecekler de gelip Kilis’e düşüyorlar?
Kimse benim insanımı kandırmaya kalkmasın.
Adamlar oradan doğrudan Kilis’e bomba atıyorlar.
Can ve mal zararına yol açıyorlar.
Bizim yetkililer ise Kilis’e Bomba Düştüğünü söylüyorlar.
Birileri tarafından Kilis’in bombalandığını söyleyemiyorlar.
Ayıptır.
Hep sineye çekilir mi bu durum bilmiyorum.
Gün gelir keser döner sap dönerse, sanırım o zaman hesap da döner.
İşte o gün ne o sınırda olmak isterim ne de yakınlarında veya o bombaları atanlara göz yumanların yanında…
Samsun’daki adına sığınmacı denilenlerin yanında da bulunmak istemem.

GÜNÜN SÖZÜ
Belki yağmura da gerek kalmazdı, insanlar bu kadar kirli olmasaydı.