Karşılaşmada Futbol Olmayınca Dostluğu Aradım

Yazarlar // 21 Aralık 2015 Pazartesi 00:00

İsmail BAŞARAN

Yıl 1989.

Günlerden Samsunspor. 20 Ocak 1989.

Samsunspor Malatya yolunda.

O yolda başkası da var, adı Azrail olan bir melek.

Ve o kaza.

Sonuç, Samsunspor kafilesindeki Teknik Direktör Nuri Asan, futbolcular Muzaffer Badalıoğlu, Zoran Tomiç, Mete Adanır ve şoför Asım Özkan rahmetli oldular.

Samsunspor o günü hiç unutmadı ve unutturmaya da niyetli değil.

Bu olayı unutmayan ve unutturmak istemeyen bir başka kulüp ve takım daha olduğunu gördüm.

Yeni Malatyaspor.

Bu olayı unutmayan bir Kurum Yedaş ve Genel Müdürü Nurettin Türkoğlu da vardı.

YEDAŞ ve YEPAŞ bu karşılaşmanın sponsoru olmuşlardı.

YEDAŞ Genel Müdürü Nurettin Türkoğlu ve YEPAŞ Koordinatörü Vahap Önen karşılaşmayı izleyenler ardasındaydı.

Takımlar ortak bir pankartla sahaya çıktılar.

“Unutmadık unutmayacağız 20 Ocak 1989 Rahmetle anıyoruz.”

Malatya’da iki kent arasındaki dostluğun da ileri aşamalara geldiğini gördüm.

Futbol ve o elim kaza iki kent arasındaki birlikteliğin tuğlalarının arasına öyle bir harç olmuş ki, görülmeye ve yaşanmaya değer.

Ben bunları yazarken karşılaşma oynanıyordu.

Bir gözüm yazdıklarımda diğeri sahadaydı.

Futbol orta sahada oynanıyordu ve kalelerde giden de çok azdı.

Bir iki cılız atak ki bunlarda kaleciler de pek rahatsız olmadılar.

İlk yarı golsüz kapandı.

İkinci yarı ilkine göre biraz daha hareketli başladı.

Ancak kötü zeminde futbol yine yoktu.

Samsunspor tarafından sonuca bakarsak görülen manzara şöyle:

Kırmızı Beyazlı ekip beş maçtır galip gelemedi.