İyi İnsanlar Sayesinde

Lanet olası PKK terörüne verdiğimiz son kurban olan 11 aylık Bedirhan ve annesinin toprağa verildiği gün Bafra’daydım.

Ardı ardına cinayetlerin işlendiği ve son olarak da, 72 yaşındaki felçli birinin, insanlıktan nasibini almamış iki alçak tarafından yumrukladığı Bafra’ya doğru yol alırken, ‘’neler oluyor bize, ülkem ve insanlık nereye gidiyor’’ diye düşünüyordum.

Moralim bozulmuş, yaşama sevincim diplerdeyken, bunca çirkinliliğe rağmen, bu dünyanın, dün bir tesadüf sonucu tanıdığım Hülya Yangın Ertekin gibi iyi insanlar sayesinde ayakta kaldığını düşündüm.

Babasını çok küçük yaşta yitirmiş olmasına rağmen yedi kız kardeşiyle yaşama tutunabilmeyi başarmış olan Hülya Hanım, Kıbrıs Gazisi olan eşini de yakın bir geçmişte yitirmiş.

Yine de hayata küsmemiş ama yaşamdan zevk almayı birçoğumuzun yaptığı gibi gezip eğlenmek üzerine değil de, muhtaçlara yardım etmek üzerine kurmuş.

Eşinden miras kalan iki katlı evinin bir katını, topladığı yardım eşyalarıyla doldurmuş, bu yetmeyince iki ayrı yerde daha depo tutmuş.

Para yardımını asla kabul etmediğini söylüyor.

Misal 500 liralık yardım yapmayı mı düşünüyorsunuz, muhtaçların o an neye ihtiyacı varsa ‘’git şu mağazadan o tutardaki malı al getir’’ diyor.

İnsanlar eski eşyalarını da bağışlıyorlar.

Gömlek, pantolon, her ne türde eşya bağışlanırsa önce temizliyor, ütülenmesi gerekenlerin tümünü ütülüyor.

Bağışlananlar arasında bikini bile çıkıyormuş.

Sadece Bafra’da yaşayanlara yardım etmiyor Hülya Hanım.

Yardıma muhtaç olan Adapazarı’nda yaşıyorsa mesela gönderiyor.

Giyim, kuşam malzemeleriyle de sınırlı değil üstelik yardım ettikleri.

Mobilyaya mı ihtiyaç duyuluyor, temin ettiği ev eşyasını bir kamyona yükleyip gönderiyor.

Ve fakat

Zihni Şahin Bafra Belediye Başkanlığından ayrılıp Büyükşehir Belediye Başkanı olduktan sonra, Yeni Bafra Belediye Başkanından gerektiği gibi araç gerek desteği alamamaktan şikayet ediyor.

Kaya Aşçı, eşya sevki için bir araç alacağını söylemiş.

Heyecanla Kaya Aşçı’nın o sözü tutmasını bekliyor şimdi.

Yaşadığımız onca çirkinliğin arasında böyle güzel bir haberi duymanın coşkusuyla ‘’nasıl başladınız, neydi sizi, insanlara yardım etmeye iten neden?’’ diye soruyorum.

‘’babam yardım etmeyi severdi, onun anısını yaşatmak için başladım’’ diye cevap verdi bu soruma

Rus’ların Çeçen halkına uyguladığı zulüm sırasında birkaç Çeçen’i evinde aylarca konuk ederek başlamış, insanlara yardım etmeye.

Şu sıralarda da bir Uygur Türkü genç kızı evinde misafir ediyormuş.

Elbirliğiyle cehenneme çevirdiğimiz bu dünya, halen yanıp yıkılmadıysa bunu birkaç iyi insana borçluyuz galiba.

Hülya Hanım da onlardan biri olsa gerek.