Fedakarlıktır Biraz da Öğretmenlik

Yetişmemde bütün öğretmenlerimin emeği var.

Haklarını ödemeye yeltensem buna gücümün yetmeyeceğini de bilirim.

Umarım her biri bana haklarını helal ederler.

Çok isterdim öğretmen olmayı.

Bende iz bıraktığı için Devrim Lisesindeki tarih dersimizin öğretmeni Erol Yükselen ile, mesleğe başladığım ilk yıllarda tanıdığım Rahmetli Avni Kaynar gibi bir öğretmen olmayı dilemiştim.

Olmadı.

Birilerine bilmediği birşeyi öğretme sırasında gösterilmesi gereken o sabrın bende olmadığını anladım.

Benden olmazdı biliyorum ama her önüne gelenden de öğretmen olamaz.

Sosyal medyada seyrettiğim bir videoda öğrencilerini sınıfa alırken kimini kucaklayan, kimine de ‘çak’ yapan bir köy öğretmenini gördüğümde çok etkilenmiştim.

Öğrencilerini ısıtmak için odun kıran bir başka genç öğretmenin fedakarlığı da gözlerimi yaşartmıştI.

Samsun’da engelli öğrencisiyle dans eden o öğretmeni hangimiz sevmedik.

O mübarek görevi yapabilmek için ölüme gülerek giden Şehit Öğretmen Neşe Alten’in   hikayesinden hangimiz etkilenmedik.

Gelin kızımdan biliyorumki fedakarlıktır biraz da öğretmenlik.

Eşimin kuzenlerinden Mehmet Selim Çelik de eğitim ordumuzun fedakar neferlerinden biridir.

Samsun’un en iyi okulu 19 Mayıs Lisesinde görev yaparken, parçalanan yuvası nedeniyle ayrı düştüğü yavrularına hem yakın olmak, hem onların iyi yetişmesini sağlamak amacıyla bin kilometre uzaktaki İzmir’in kenar ilçelerinin birindeki köy okulunda öğretmenliğe devam ediyor şimdilerde.

İki ay önceki İzmir seyahatimiz sırasında kendisini ziyaret ettiğimizde “Hayat senin için zor olsa gerek” dediğimde.

“Başlangıçta zorlandım, ama öğrencilerimin gözlerindeki ışığı gördüğüm her gün, ne kadar doğru bir karar verdiğimi anlıyorum” demişti.

Şehit Öğretmen Neşe de, ölüme meydan okuyarak ilk kez atandığı Diyarbakır’ın Bismil’indeki Çavuşlu Köyündeki okuluna gitmeseydi yaşıyor olacaktı belki.

Dedim ya, bazen ölümü bile göze alacağın fedakarlığı gösterebilmektir öğretmen olmak.

Bugün 24 Kasım.

Bugün öğretmenler günü.

Kutlu olsun.