Fatih Sultan Mehmet Ve Eğitimi

Fatih Sultan Mehmet Han çocukken çok yaramaz bir öğrenciydi.

Ders esnasında yaptığı şımarıklıklarla Hocası Akşemseddin’i çileden çıkarırdı.

Hocası kendisine kızdığı zaman hemen “Ben Padişahın oğluyum bana bir şey yapamazsın” deyip tehdit ediyordu.

Padişaha şikâyet etmeyi edepsizlik sayan Akşemseddin, durumu II. Murat’a anlatamıyordu.

Ancak gün geldi artık küçük Mehmet’in yaptığı yaramazlıklar çekilmez hale geldi.

Bunun üzerine destur dileyip II. Murat’ın huzuruna çıktı. “Padişahım size bir hususu arz edeceğim ancak hayâ ediyorum” deyince II. Murat “Buyur çekinmeden anlatabilirsin” dedi.

Bu söz Akşemseddin’i rahatlattı ve başladı olayı anlatmaya.

Padişahım oğlunuz, ciğer pareniz Fatih çok yaramaz, onun yaramazlıkları yüzünden ders işleyemiyorum, kendisine kızdığım zamanda hemen sizinle beni tehdit ediyor deyince II. Murat Akşemseddin’in yanına gelerek kulağına bir şeyler fısıldadı.

II. Murad’ın kulağına söylediği sözleri duyan Akşemseddin çok şaşırdı.

Bu ne plandı, mümkün değildi bu planı uygulamak.

Akşemseddin plan konusundaki rahatsızlığını padişaha ilettiyse de Padişah onu dinlemedi ve bu iş olacak dedi.

Ertesi gün yine derste Fatih Sultan Mehmet yaramazlık yapıyordu.

Akşemseddin’in uyarısına aynı tehdit cevabını verdiği sırada Padişah ansızın kapıyı açıp içeri girdi.

Bu olay karşısında Akşemseddin hiddetlenerek Padişaha bağırdı ve bir tokat atarak, bu şekilde sınıfa giremeyeceğini izin istemesi gerektiğini söyleyerek derhal dışarı çıkmasını istedi.

Padişah mahcup bir şekilde boynunu bükerek özür diledi ve dışarı çıktı.

Olaylar karşısında Fatih Sultan Mehmet’in nutku tutulmuş ne yapacağını şaşırmıştı.

Güvendiği babası tokat yemişti.

Fatih Sultan Mehmet allak bullak olmuştu.

Az sonra kapı vuruldu ve Padişah mahcup bir şekilde içeri özür dileyerek girdi.

Plan muhteşem bir şekilde işlemişti.

O günden sonra Fatih Sultan Mehmet asla yaramazlık yapmadı.

Çünkü güvendiği dağlara kar yağmıştı.

Eğitimin ne olduğunu II. Murat kadar olmasa da; en azından kendi çocuğunu yanlış yollara sürüklemeyecek kadar idrak etmiş anne ve babalara ihtiyaç var.

Unutmayalım, Çocuklar şımarık doğmaz; diplomalı, maaşlı ama eğitimsiz ebeveynler tarafından şımartılır…

ARKAMDAN YAZMAK İÇİN ÖLMEMİ BEKLİYORMUŞ
İkide bir “Ustam” deyip elime sarılıyor öpmek için.
Meğer o sırada içinden de dua mı ediyormuş ne?
Rahmetli Nazif Demirel ile ilgili bir yazı yazdığını söyledi ve ilave etti:
“Sen ölünce arkandan ne yazılar yazacağım…”
Ragıp Göker bunları söyleyen.
Vay canına.
Oysa ben, benden önce rahmetli olan ustalarım ve arkadaşlarımın ardından yazarken bir hayli zorlanırım.
Çok zordur, insanın gözleri doluverir.
Belki iki damla yaş da süzülür yanaklarından aşağıya.
O nedenle sevmem kimsenin arkasından hele de öldükten sonra yazı yazmayı.
Ragıp’a teşekkür etmek istiyorum.
O nüktesiyle bana eski dostlarımı, Hak’ka yürümüş olanları da yaşayanları da hatırlattığı için…

GÜNÜN SÖZÜ
Hayatta unutulan değil, iz bırakan ol…