Deplasman Fobisine Yenilmek

Sivas'a değil, deplasman fobisine yenildik.

Bir yıldır deplasmanda kazanamıyoruz.

Ara transfer dönemide açabildiğimiz transfer tahtasından 13 oyuncu almışız ama ancak sekizinden yararlanabiliyoruz.

Bu kadar transfere rağmen hala Murat Gürbüzerol ve Mustafa Sevgi'den medet umacaksak neden bu kadar masrafa girdik.

O Mustafa Sevgi ki, bir savunmacı olarak girdiği oyunda rakibi golü yaparken O'nu seyretmekle yetindi.

Osman Özköylü, Göksü Türkdoğan'dan nokta santrafor yaratma arzusunun beyhude bir çaba olduğunu anlamıştır sanırım.

Göksu'ya da yazık oluyor bence.

Zira o bölgede görev yaparken oyuna hiç katkısı olmuyor.

Brands'ın yorulduğunu düşünmüş olabilir Özköylü ama Göksu oyundayken, çıkacak oyuncu Brands değildi bence.

İki golü de kenar ortalardan yedik.

Ahmet Burak Solakel'in Burhan Eşer'e çok rahat orta yapma izni vermesine şaşırmışken, Erkam'ın da Emre Kılıç'a rahat orta yapma izni vermesi Osman Özköylü'nün gidermesi gereken bir savunma zaafı olarak ortaya çıktı.

Manisa'nın, Lig'in lideri Eskişehir'i deplasmanda beşlediği haftada, Sivas'da  kazanmak veya en azından bir puan çıkarmak bizim için çok büyük avantaj olacaktı.

Üstelik Elazığ ve Bandırmaspor yenilmişti.

Olmadı.

Kazanma umuduyla gittiğimiz Sivas'tan elimiz boş döndük.

Biri düşme hattındaki rakibimiz olan Mersin İdmanyurdu maçı olmak üzere iki hafta üst üste sahamızda oynayacağız.