Aynı Kader

Dosta düşmana duyurulur. Biz bu Lig'in misafiriyiz 
Kalıcı olmayacağız burada, seneye Süper Lig'deyiz. 
Denizli maçı bu seneki ikinci deplasmanımız. Kütahya'da da olamadık, Denizli'de de. Bir arkadaşımızın özel durumu nedeniyle gidemedik bu deplasmanlara. Biliyorsunuz Samsun basınının ihtiyar heyeti olarak kendimize görev biçtik biz. Takım neredeyse biz de orada olacağız diye. 
Haftaya Bolu'dayız. Bizim bu tutkukumuzu öğrenen Romatem'in sahibi Köksal Holoğlu ki biliyorsunuz Samsunspor anıtının sponsorudur kendisi. Bizim deplasmalar için gönüllü sponsorumuz oldu. 
Biz Denizli'ye gidemeyince, o Denizli'yi ayağımıza getirdi. Bizi Fevzi'nin Yeri’nde topladı. Deplasman gazetecileri maçı birlikte izledik böylece. 
Maç bizim açımızdan iyi başladı. İlk yarıda çıkarken kaybedilen bir top sonrası oluşan pozisyon dışında ek pozisyon vermedi bizim takım. Oyunu forse eden daha çok bizim takım oldu. 
Ekigho etkiliydi ama "Bu da gol olur" dediğimiz bir pozisyon yapamadı bizim takım adına. 
Amini Umar'ı da ilk yarıda çok etkili olarak göremedim ben. İlk yarının en çok çaba gösteren adamı Musa Sinan Yılmazer'di. Maçın ilk yarısı bizim adımıza rahat bir maç gibiydi. Denizli takımı daha çok kontra toplarla pozisyon arayan taraftı. Bizim takım daha organize olan taraf gibi görüntü verdi. 
İkinci yarıya da etkili başlayan taraf bizim takımdı. 
Bu yarıda da oyuna hükmetmek isteyen takımın bizim takım olduğunu söyleyebilirim. Bu yarıya başlarken de daha çok hücumu düşünen bizim takımdı. 
Denizli takımı "Bulursam atarım" düşüncesindeydi. Hakemin affına uğramış olan Barış ki; atılması gereken tek oyuncuydu. Bizim yay üzerinde bulduğu topa öyle bir vurduki; pozisyon gereği kimseyi suçlayamayacağımız bir pozisyonda Denizli takımı adına golü yaptı. 
Hani nasıl söylenir: 
Yersen de böyle gol ye... 
Bu golü yemiş olmamıza rağmen bende bu maçı kaybedeceğimize dair hiç bir olumsuz düşünce oluşmadı. 
Bu maçı kazanacağımıza dair inancımı hiç kaybetmedim ben. 
Ve fakat 
Bunu söylerken Denizli Atatürk Stadı birden karanlığa büründü. 
Denizli'den elektrik alamıyoruz galiba.
Daha önce bir Denizli maçında 19 Mayıs'ta elektrik kesilmesiyle yarıda kalan maçımızdaki kaderi yine bir Denizli maçında aşadık.
Aynı kaderi yaşadık biz bir anlamda.
Biz 51'de golü yemiştik, stadın elektrikleri 57'de kesildi. 13-14 dakika stadın ışımasını bekleyen hakem daha sonra soyunma odasına giderek maçı tatil etti. 
Maçın akıbetine federasyon tarafından daha sonra karar verilecek. 
Sözün özü şudur: 
Yediğimiz o gole rağmen biz bu maçı kaybetmezdik, bir bakıma yazık oldu.